Gmina Krzywda - Informacja

W 1938 roku, Wojtyłowie – ojciec i syn przybyli do Krakowa, gdzie Karol podejmuje studia na wydziale polonistycznym, angażując się przy tym w działalność koła teatralnego. W trakcie II wojny światowej młody student był świadkiem represji i aresztowań niemieckich władz okupacyjnych w stosunku do wykładowców Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przeciwstawiając się narzuconym siłą porządkom wraz z przyjaciółmi podejmuje walkę „słowem” w konspiracyjnym nauczaniu.

Aby uchronić się przed wywózką na roboty przymusowe do Niemiec w 1940 roku rozpoczął prace w kamieniołomie związanym z fabryką chemiczną „Solvay”. Po ciężkiej pracy, często wstępował do pobliskiej kaplicy przy klasztorze sióstr Matki Bożej Miłosierdzia w Łagiewnikach. To właśnie tam po raz pierwszy zetknął się z historią siostry Faustyny Kowalskiej i usłyszał o kulcie Bożego Miłosierdzia, którego stanie się gorliwym głosicielem i orędownikiem w przyszłości.

Jesienią 1942 roku podjął ostateczną decyzję o wstąpieniu do Krakowskiego Seminarium Duchownego organizowanego potajemnie przez arcybiskupa Adama Sapiehę. Już jako pracownik kamieniołomów rozpoczął studiowanie teologii by dnia 1 listopada 1946 roku otrzymać święcenia kapłańskie.
Teologii uczył się jednak nie tylko z książek ale poprzez osobiste doświadczenia w których znajdował się zarówno on sam jak i losy narodowe. Jest to poniekąd charakterystyczne dla całego jego życia i działalność duszpasterskiej. W 1958 roku Karol Wojtyła został biskupem pomocniczym diecezji krakowskiej, w 1964 arcybiskupem, by w 1967 roku przywdziać sakrę kardynalską.

Ważnym wydarzeniem w życiu Karola Wojtyły był udział i aktywne uczestnictwo w obradach i decyzjach Soboru Watykańskiego II, który stanowił szkołę jego życia i pracy.

Troska o młodzież była dla Karola Wojtyły sprawą priorytetową, przyszły papież zdawał sobie sprawę, że młodzież ma ogromny wpływ na przyszłość dziejów zarówno kościoła, Ojczyzny jak i świata. Był entuzjastą wycieczek krajoznawczych, turystyki, muzyki i śpiewu. Słynął z nietuzinkowego poczucia humoru zaskarbiając sobie przychylność młodych serc. Ten entuzjazm nie zniknął nawet wówczas gdy został wybrany następcą świętego Piotra. Pierwszym od 455 lat papieżem nie pochodzącym z Włoch.

Gdy kardynał Karol Wojtyła dnia 16 października 1978 roku został wybrany papieżem przybierając imię Jan Paweł II kościół znajdował się w nowej, trudnej posoborowej rzeczywistości. Świat zaś w antagonistycznej rywalizacji dwóch bloków o odmiennym postrzeganiu roli człowieka i demokracji.

Jego zawołanie „Nie lękajcie się! Otwórzcie na oścież drzwi Chrystusowi!” charakteryzują cały jego pontyfikat, czyniąc z papieża Polaka odnowicielem kościoła który wprowadził go w trzecie tysiąclecie, przełom wieków.

W 104 podróżach zagranicznych głosił Ewangelię jako dobrą nowinę docierając do najbiedniejszych zawsze z przesłaniem miłości pokoju i pojednania. W 14 encyklikach na nowy sposób ukazywał wiarę kościoła i jego codzienne ludzkie nauczanie.

Papież Jan Paweł II odszedł od nas w pamiętnym dniu 2 kwietnia 2005 roku o godzinie 21:37 w wigilię Święta Bożego Miłosierdzia, którego był niestrudzonym apostołem. Zgodnie z oczekiwaniami wiernych kościoła katolickiego proces beatyfikacyjny rozpoczął się miesiąc po pogrzebie i zakończył w roku 2011 beatyfikacją papieża Polaka przez jego następcę Benedykta XVI. Trzy lata później, kolejny papież Franciszek kanonizował wielkiego papieża „z dalekiego kraju”.

Dla uczczenia 100. rocznicy urodzin papieża Polaka, przypadającej w dniu 18 maja. Parlament Polski ogłosił rok 2020 rokiem Świętego Jana Pawła II, jednej z największych postaci we współczesnej historii Polski i świata.

Święty Jan Paweł II jest patronem rodzin i Światowych Dni Młodzieży. W naszej pamięci pozostaje jako niestrudzony pielgrzym, pamiętne są również jego słowa wypowiadane w trakcie licznych pielgrzymek do Ojczyzny. Dnia 10 czerwca 1999 roku papież odwiedził również diecezję siedlecką.